سلام
امروز روز شهادت بانوی کرامت اهل بیت است.
کاش دل بیچاره و فقیرمان دستی برای دراز کردن داشت تا دریای مهر و بلندای شکوه معصومهسلاماللهعلیها را دریابد.
کاش چشمان خوابزده و خداگریزمان، زلال نگاه گرمابخش گل زیبا و روحنواز بستان نبوی را میفهمید.
نمیدانم.
معصومه! تو دریای مهر و نوری، اما من آبباریکه تمنای نیازمندانه از ساحت تو را حتی ندارم.
ما را نیز به نگاهی مهمان قبل الاهی خویش کن.
بس است، میترسم اشکهایم بریزد آنهم توی کافینت.
1- قصد داشتم بعد از اینکه رفتم پیش دکتر و از شر ارتودنسی لعنتی خلاص شدم، بیام و خوشحالیم رو بریزم اینجا.
2- توی تاکسی به این فکر بودم که نکنه این خوشحالی با شهادت حضرت معصومهسلاماللهعلیها منافات داشته باشه.
3- رفتم دکتر، باز هم بداخلاقی چندشآور اون خانم همکار دکتر، یه ربع انتظار و تماشای پاهایی که جلو و عقب میشدند، بالاخره خلاصی از شر یک و نیم ساله ارتودنسی و در پایان افتادن در چاهی اعصابخوردکنتر و دردناکتر به نام ارتودنسی متحرک آنهم برای حداقل چهار ماه.
4- خدایا شکرت که شبهه رو از بین بردی و باعث شدی که توی این روزای شهادت قلبا ناراحت باشم.(یه خورده بامزه شد نه؟
5- واقعا نمیدونم درباره بعضی از حرکات زننده آقای رییسجمهور چی بگم.
6- قبلا با خودم عهد کرده بودم که اشتباهات دولت رو حتی اگه توی مدیریتهای جزء هم باشه، جز احمدینژاد به پای هیشکی ننویسم.
7- اون وقتا فکر میکردم کسی که دست رهبر رو موقع تحلیف ببوسه معنیش اینه که یه کار رو در صورتی انجام میده که مطمئن باشه (به قول خودش) آقا اون کار رو بخاد اما
8- مهم نیست، کمکم به خودم میقبولونم که سیاسیت یعنی همین، بیپروایی احمقانه+توجیه اشتباهها
دعا کنید برایم.
یاعلی
+ این یادداشتم را در وبلاگ حمایت از دولت عدالتخواه بخوانید ++
+ بهرهبردن از طرح صلوات برای سلامتی حضرتولیعصرعجلاللهتعالیفرجهالشریف++